28 Ocak 2009 Çarşamba

Sıkıcı



Farkettim de bayadır yazmıyorum ben. Ama nedense içimden gelmiyor. Hayatımın boktan gidişindendir herhalde. Hiç birşeyden zevk almıyorum, alacağım bi zevk varsada içine itinayla sıçıyorlar zaten.


Geçen cuma dışarı çıktım, çıkarkende geç geleceğim geçen haftaki gibi ( gece 3 gibi falan yani) dedim. Annem sesini çıkarmadı hatta tamam dedi. Tam eğleniyorum falan dans ediyorum herşey çok güzel, telefona bakayım dedim annem aramış milyon kez. Çaldırdım geri aradı bişey mi oldu falan derken ben avazı çıktığı kadar bir bağırdı ki bana o an ayıldım kendime geldim noluyoruz dedim. Hemen eve gelecekmişim hanfendi öyle buyurdu, bu saatte işim neymiş de falanda filanda. Sanki söylemedim sanki haberi yok sanki kendi izin vermedi ayrıca ben 23 yaşında bi insanım, ve yine ayrıca biraz sabır göster bana be kadın senelerce ayrı yaşamışız şimdi gelip aynı evde yaşamaya çalışıyorum alışmaya çalışıyorum işsizim mutsuzum zaten. Bir de yeni yetme ergen gibi davranmasan olmaz mı? Tabi ben bunların hiç birini söylemeden kuyruğumu sıkıştırdığım gibi eve gittim en acelesinden. Gider gitmez de yattım uyudum bu konu hakkında da konuşmadık hiç.

Şimdi okuyanlar falan yuh be sende toph gece 3 diyorsun kadın haklı bilmem ne falan diyecektir muhtemelen. Ama şöyle birşey var ki ben daha yeni yetme ergenken bile bana bu kadar karışmazlardı. Geç geleceğim ben şu saatte geleceğim demem yeterliydi. Yeter ki sölediğim saatte geleyim. Sabah da geleceğim desem sorun çıkmazdı. Ama anlamadığım büyüdüküçe eve giriş saattim kısıtlanır oldu, nereye kimle gittiğim sorgulanır oldu. Ortada fol yok yumurta yokken anlamsız çıkışlar olmaya başladı. Hayır diyorum acaba birşey mi farkettiler, ondan mı bu kızgınlık bu hır gür kavga ama yok yani zaten ne bi kız arkadaşım var ne bi erkek arkadaşım iki gece çıkıp eğlenir gelirim. Sigaramı içkimi bilirler zaten, uyuşturucu alışkanlığım da yok. Anlayacağın bi falsom yok şu anda böyle davranmalarını gerektiren. Neyse ben annemin bu davranışına menopoz deyip geçmek istiyorum ve öyle de yapıyorum.

Berbat bir hafta geçiriyorum, sıkıntılarıma doğru orantılı olarak isteklerim artıyor. Ama ben hiçbirşey yapmamakta direniyorum. Zaten iş konusunda vazgeçtim artık pes ettim. Cv'im heryerde ama ses seda yok hiçbiyerden. Bir sürü kilo aldım evde oturmaktan, uyku saattimin iyice ağzına sıçıldı. Annem zorla sabah 11 de kaldırdığından beni, bende akşam üstü 7 gibi dayanamayıp uyuyorum, ve 12 de falan kalkıp sabaha kadar oturuyorum yine pfff.

Böyle işte yazmadığım günlerimin özeti budur. Sıkıcı kavgası gürültüsü bol anlamsız hareketlerin bolca yaşandığı günler geçiriyorum. Bir de parasızlık var ki o da büyük bir can sıkıntısı:/


6 yaz bişeyler sende:

gribulut dedi ki...

hayat zaten zorken, bir de aile sorunları iyice sıçıyor hayata. dizimize kadar bokun içinde geçiyor günler bu yüzden. inciraltına ne zaman gitcsem söylerim, doğal olarak geçte gelirim ama nerdeydin dedilermi uyuz olurum bdemekki her evde var böyle şeyler :)

osuruktanteyyare dedi ki...

benim annemde bu yaştan sora giydiğim tişörtlere karışır oldu yok sırtı çok açılıyo yok göğsü açılıyo diye
arada bi geliyolar bunlara heralde :S

Toph dedi ki...

gribulut valla anlamıyorum ben yani ne istiolar ne bekliolar bizden:/ herkes de mutlaka vardır eminim:/

Toph dedi ki...

osuruktanteyyare
büyüdükçe daha bi kısıtılıyorlar sanki nedense dimi.
gel gitleride çok bu ailelerin yetişemiyorum :/

Ayşenur dedi ki...

sanırım ailenin siniri senin işsizlik konundan kaynaklanıyor..çünkü aynı şey benimde başıma geldi bi yere çıkıp eğlenmek için hiç bişeyi haketmiyomuşum,işsizmişim v.s..
sen işe gir her gece arkadaşlarınla çık yine bişey demezler emin ol,tecrübeyle sabittir:)

Toph dedi ki...

Valla olabilir bilemiyorum=) zaten kendi paramı kazanıo olsam kimseye bişi sormamda ya onlarda bunu iyi biliolar bence işsiz olmam işlerine gelir :P