10 Mart 2009 Salı
Dün uykumun en güzel yerinde ev telefonu çaldı. Uykumda o telefon sanki saatlerdir çalıyormuş gibi geldiğinden bana, bir hışımla fırladım yataktan. İki adım attım atmadım, taaak diye bir ses duyuldu. Sol ayağım çalışma masamın ayağına girdi resmen. Çok canım yandı ama o telefonada yetişeceğim diye koşmaya devam ettim ve yetiştim.
Arayan teyzemmiş, annem uyanmış mı uyanmamış mı onun için aramışmış. Yok efendim toplantıları varmış da nasıl gelecekmiş annemde. Bunları sormak için aramış, bu salak saçma sorular yüzünden ben ayağımı feda ettim be!!
Ayağımın orta parmağının yere değen kısmı sıyrılmış. Küçücük bi sıyrık ama yere değen kısmı olduğundan basamıoyrum, yürüyemiyorum. Ayakkabı giyemiyorum. Oysaki benim açıköğretim bürosuna gitmem lazımdı. Ne zaman geçecek bu ya geçsin artık yiee=((..
Etiketler: çok canım yandı, uf oldum, yaşamsal acılar
2 yaz bişeyler sende:
geçer geçer bi sıyrık nedirki hem açıköğretim bürosunda napcan boşver aç tv izle en güzeli o :D
sınava giricem ortada bir öğrenci kartım yok kitaplarım yok=) gidip onları almam lazım ya:D
Yorum Gönder